Net niet ontspoord
Dinsdagavond
mocht Molenbeek met Thundercat een van de grootste muzikale talenten
van de voorbije jaren ontvangen. Vooraleer de Amerikaan aan zijn concert
begon, kregen we de uiterst veelbelovende fLako te zien. De Duitse
Chileen perste een lading complexe, maar daarom niet minder
aanstekelijke beats uit zijn laptop en manipuleerde naar hartenlust een
verscheidenheid aan R&B-stemmetjes én zijn eigen vocalen. De man
laveert tussen pompende, opzwepende ritmes, beukende beats en de
onweerstaanbare, met een hiphopsausje overgoten nu-soul van
zijn alter ego Dirg Gerner. Het is ons een raadsel waarom de talentvolle
crooner/knoppendraaier nog steeds op de grote doorbraak wacht.
In afwachting van de main act schoolde smaakmaker Lefto het publiek bij met zijn eclectische, maar uitgekiende selectie: naast nieuw werk van The Internet en klassiekers als The Pharcyde’s ‘Passin’ me by’ kregen we ook strakke dubtunes en zelfs wat Ahmad Jamal te horen. Tegen de tijd dat Stephen Brunner en de zijnen het podium beklommen was het publiek dus meer dan opgewarmd.
Dat het warm zou blijven, werd snel duidelijk. Er werd afgetrapt met het prachtige ‘Daylight’ dat al snel zou ontaarden in een uitgebreide funkjam van een dik kwartier. Daarmee was de toon gezet, want zowat elke song zou dezelfde behandeling krijgen: het heerlijk hoekige ‘Fleer ultra’, het zweverige ‘Is it love’ en het meanderende ‘Seasons’ werden uit elkaar gehaald en ter plekke opnieuw in elkaar geknutseld.
De prachtige cover ‘For love I come’ werd opgedragen aan grote invloed George Duke en veel te vroeg gestorven maatje en jazzwonderkind Austin Peralta. Ook de beste songs uit Thundercat’s meest recente album ‘Apocalypse’ passeerden de revue, met het funky-melancholische ‘Heartbreaks + setbacks’, ‘Lotus and the Jondy’ en floorfiller ‘Oh sheit, it’s x’ als uitblinkers. Afsluiten deed hij dan weer met de hartverwarmende lalala’s van ‘Walkin’.
Jammer dat het geluid (zeker voor wie dicht bij het podium stond) niet altijd optimaal was: Brunner’s onnavolgbare bas-capriolen verzonken soms in een dikke geluidsbrij. Toch weerhield dat er ons niet van om met volle teugen van het concert te genieten. Thundercat is een trein die zo snel gaat dat hij bij momenten lijkt te gaan ontsporen, maar door een subtiele wending of geniale ingeving toch weer mooi op de rails terechtkomt. Topavond.
(deze review verscheen eerder op www.cuttingedge.be)
In afwachting van de main act schoolde smaakmaker Lefto het publiek bij met zijn eclectische, maar uitgekiende selectie: naast nieuw werk van The Internet en klassiekers als The Pharcyde’s ‘Passin’ me by’ kregen we ook strakke dubtunes en zelfs wat Ahmad Jamal te horen. Tegen de tijd dat Stephen Brunner en de zijnen het podium beklommen was het publiek dus meer dan opgewarmd.
Dat het warm zou blijven, werd snel duidelijk. Er werd afgetrapt met het prachtige ‘Daylight’ dat al snel zou ontaarden in een uitgebreide funkjam van een dik kwartier. Daarmee was de toon gezet, want zowat elke song zou dezelfde behandeling krijgen: het heerlijk hoekige ‘Fleer ultra’, het zweverige ‘Is it love’ en het meanderende ‘Seasons’ werden uit elkaar gehaald en ter plekke opnieuw in elkaar geknutseld.
De prachtige cover ‘For love I come’ werd opgedragen aan grote invloed George Duke en veel te vroeg gestorven maatje en jazzwonderkind Austin Peralta. Ook de beste songs uit Thundercat’s meest recente album ‘Apocalypse’ passeerden de revue, met het funky-melancholische ‘Heartbreaks + setbacks’, ‘Lotus and the Jondy’ en floorfiller ‘Oh sheit, it’s x’ als uitblinkers. Afsluiten deed hij dan weer met de hartverwarmende lalala’s van ‘Walkin’.
Jammer dat het geluid (zeker voor wie dicht bij het podium stond) niet altijd optimaal was: Brunner’s onnavolgbare bas-capriolen verzonken soms in een dikke geluidsbrij. Toch weerhield dat er ons niet van om met volle teugen van het concert te genieten. Thundercat is een trein die zo snel gaat dat hij bij momenten lijkt te gaan ontsporen, maar door een subtiele wending of geniale ingeving toch weer mooi op de rails terechtkomt. Topavond.
(deze review verscheen eerder op www.cuttingedge.be)
Comments
Post a Comment