Slipgevaar
Mayer
Hawthorne kwam vorige week zijn Europese tournee afsluiten in de
Brusselse AB. De voormalige Stones Throw-artiest kon op een goed gevulde
zaal rekenen, en had duidelijk zin in een feestje. Hitje ‘Back seat
lover’ –een compleet ongevaarlijke popsong die wel uitstekend zijn werk
doet- ging naadloos over in ‘A long time’, een van de betere songs van
‘How do you do’ uit 2011. Het zou vooral uit die en de nieuwe plaat
‘Where does this door go’ dat Mayer en zijn band The County die avond
zouden putten.
Een beetje jammer, want het was net de verfrissende Motown-update-met-een-snuifje-hiphop van debuut ‘A strange arrangement’ die ons enorm bekoorde. Niet dat ‘Where does this door go’ geen goede plaat is: de poppy blue-eyed soul toont aan dat Hawthorne zijn muzikale spectrum heeft verbreed en gegroeid is als artiest. Ook op het podium was dat duidelijk merkbaar: de man bleek niet alleen te blaken van zelfvertrouwen, hij is ook een betere livezanger geworden.
Mayer en zijn band kwamen bij momenten zelfs zo vlot en glad uit de hoek dat het ons een beetje stoorde: het werd een beetje zielloos. ‘Corsican rose’ en ‘Stars are ours tonight’ zijn klassesongs, maar echt veel vuur zat er niet in. Het lijkt wel alsof Hawthorne bij zijn transfer naar het grote Universal niet alleen zijn brilletje en debardeur moest ruilen voor een maatpak, maar ook moest beloven het vooral smooth te houden. Het prachtige ‘Green eyed love’ en het door J Dilla’s ‘Fuck the police’ ingeleide ‘Crime’ waren de enige momenten waarop Mayer’s scherpe kantje naar voor kwam.
Wij kregen een paar keer de elleboog van onze buur (een brave huisvrouw wiens enthousiasme haar kennis van Mayer’s teksten ruimschoots oversteeg) tegen onze kanis toen The County een –weliswaar heerlijke- cover van Hall & Oates’ ’I can’t go for that’ inzette. Afsluiten deden ze met het opzwepende ‘The ills’, waarop hij vrij snel van het podium verdween en zijn publiek vergeefs naar meer liet smeken.
Hawthorne’s gladheid zal hem ongetwijfeld een veel grotere fanbase opleveren, maar liet ons toch wat op onze honger zitten. Hopen maar dat Mayer door overdreven smoothness niet tot een tweede Michael Bublé verwatert, want dat zou gezien zijn enorme talent zeer jammer zijn.
(deze review verscheen eerder op www.cuttingedge.be)
Een beetje jammer, want het was net de verfrissende Motown-update-met-een-snuifje-hiphop van debuut ‘A strange arrangement’ die ons enorm bekoorde. Niet dat ‘Where does this door go’ geen goede plaat is: de poppy blue-eyed soul toont aan dat Hawthorne zijn muzikale spectrum heeft verbreed en gegroeid is als artiest. Ook op het podium was dat duidelijk merkbaar: de man bleek niet alleen te blaken van zelfvertrouwen, hij is ook een betere livezanger geworden.
Mayer en zijn band kwamen bij momenten zelfs zo vlot en glad uit de hoek dat het ons een beetje stoorde: het werd een beetje zielloos. ‘Corsican rose’ en ‘Stars are ours tonight’ zijn klassesongs, maar echt veel vuur zat er niet in. Het lijkt wel alsof Hawthorne bij zijn transfer naar het grote Universal niet alleen zijn brilletje en debardeur moest ruilen voor een maatpak, maar ook moest beloven het vooral smooth te houden. Het prachtige ‘Green eyed love’ en het door J Dilla’s ‘Fuck the police’ ingeleide ‘Crime’ waren de enige momenten waarop Mayer’s scherpe kantje naar voor kwam.
Wij kregen een paar keer de elleboog van onze buur (een brave huisvrouw wiens enthousiasme haar kennis van Mayer’s teksten ruimschoots oversteeg) tegen onze kanis toen The County een –weliswaar heerlijke- cover van Hall & Oates’ ’I can’t go for that’ inzette. Afsluiten deden ze met het opzwepende ‘The ills’, waarop hij vrij snel van het podium verdween en zijn publiek vergeefs naar meer liet smeken.
Hawthorne’s gladheid zal hem ongetwijfeld een veel grotere fanbase opleveren, maar liet ons toch wat op onze honger zitten. Hopen maar dat Mayer door overdreven smoothness niet tot een tweede Michael Bublé verwatert, want dat zou gezien zijn enorme talent zeer jammer zijn.
(deze review verscheen eerder op www.cuttingedge.be)
Comments
Post a Comment