Zeer degelijke hiphopavond
Jeru the Damaja mocht de door All Eyes on Hiphop georganiseerde avond openen. De old school-mc
heeft twee klassiekers op zijn naam staan (‘The sun rises in the east’
en ‘Wrath of the math’), maar bracht sinds eind jaren negentig niets
noemenswaardigs meer uit. Toch toonde Jeru (half rapper, half stand-up
comedian) zich nog steeds een goeie ouwe lolbroek die moeiteloos het
publiek naar zijn hand zette. Underground-hits ‘Ya playin’
yaself’ en ‘Come clean’ klonken net iets minder krachtig dan vijftien
jaar geleden, maar konden nog steeds op veel appreciatie rekenen. Toen
de man het publiek na zijn concert om een sigaret vroeg, kon hij dan ook
anderhalf pakje van het podium rapen. Zeer geschikte vent, die Jeru.
Ook Brother Ali was in de Vooruit uitgenodigd. De 36-jarige rapper maakte met ‘The undisputed truth’ een van de meest interessante conscious hiphopplaten van het voorbije decennium, terwijl ook ‘Mourning in America and dreaming in color’ van vorig jaar best te pruimen was. Zijn opvallende verschijning en fysieke ongemakken (albino en blind) weerhouden hem er niet van stevig de crowd te rocken: het refrein van ‘Forest Whitiker’ ("I’mma be all right, you ain’t gotta love me") werd uit volle borst meegeschreeuwd.
Dilated Peoples tartten alle hiphoplogica door vroeger dan voorzien aan hun set te beginnen, maar vlogen er met ‘Live on stage’ en ‘You can’t hide, you can’t run’ wel meteen stevig in. De Californiërs beschikken dan ook over een back catalogue waar menig hedendaags hiphopartiest een puntje aan kan zuigen. Tracks als ‘The platform’, ‘Panic’, ‘Work the angles’ en ‘Pay attention’ staan nog steeds als een huis en na zo’n 15 jaar in the biz zijn Evidence, Rakaa Iriscience en DJ Babu natuurlijk perfect op elkaar ingespeeld.
Evidence was zo vriendelijk ons land te bedanken voor de uitstekende weed die hij eerder op de dag had gescoord, maar zijn solomoment ‘Mr. Slow Flow’ had veel te weinig pit om de zaal te doen daveren. Er zat over de hele lijn net iets te weinig snee op Dilated om er een echt memorabel concert van te maken, maar dat belet niet dat wij alweer gigantisch uitkijken naar het nieuwe album ‘Directors of photography’. Want when worse comes to worse, my Peoples come first.
(deze review verscheen eerder op www.cuttingedge.be)
Ook Brother Ali was in de Vooruit uitgenodigd. De 36-jarige rapper maakte met ‘The undisputed truth’ een van de meest interessante conscious hiphopplaten van het voorbije decennium, terwijl ook ‘Mourning in America and dreaming in color’ van vorig jaar best te pruimen was. Zijn opvallende verschijning en fysieke ongemakken (albino en blind) weerhouden hem er niet van stevig de crowd te rocken: het refrein van ‘Forest Whitiker’ ("I’mma be all right, you ain’t gotta love me") werd uit volle borst meegeschreeuwd.
Dilated Peoples tartten alle hiphoplogica door vroeger dan voorzien aan hun set te beginnen, maar vlogen er met ‘Live on stage’ en ‘You can’t hide, you can’t run’ wel meteen stevig in. De Californiërs beschikken dan ook over een back catalogue waar menig hedendaags hiphopartiest een puntje aan kan zuigen. Tracks als ‘The platform’, ‘Panic’, ‘Work the angles’ en ‘Pay attention’ staan nog steeds als een huis en na zo’n 15 jaar in the biz zijn Evidence, Rakaa Iriscience en DJ Babu natuurlijk perfect op elkaar ingespeeld.
Evidence was zo vriendelijk ons land te bedanken voor de uitstekende weed die hij eerder op de dag had gescoord, maar zijn solomoment ‘Mr. Slow Flow’ had veel te weinig pit om de zaal te doen daveren. Er zat over de hele lijn net iets te weinig snee op Dilated om er een echt memorabel concert van te maken, maar dat belet niet dat wij alweer gigantisch uitkijken naar het nieuwe album ‘Directors of photography’. Want when worse comes to worse, my Peoples come first.
(deze review verscheen eerder op www.cuttingedge.be)
Comments
Post a Comment