Franse Wu populairder dan ooit
Het Franse equivalent van de Wu-Tang leek op het Dour-hoofdpodium wel een thuismatch te spelen: zelden zagen we zoveel mensen meelippen met de teksten van een niet-Amerikaanse rapcrew. De doodgraversstemmen van Akhenaton en Shurik’n bleken uitstekend geconserveerd en klassiekers als ‘Nés sous la même étoile’ en ‘Petit frère’ stonden nog steeds als een huis. We kunnen dus moeilijk anders dan ook IAM toe te voegen aan het lijstje uitstekende hiphopshows op deze Doureditie.
Luxe-invaller
Dat Klaxons had afgezegd, merkten we pas toen we Balthazars logo in de Jupiler X-tent zagen hangen, wat natuurlijk iets zegt over de festivalcommunicatie. Niet getreurd, want zo kregen we nog eens de kans goede, avontuurlijke rock van eigen bodem te zien.
De Kortrijkzanen zijn deze zomer op zowat elk groot festival te bewonderen, en dat is niet toevallig: ze zijn gewoon heel goed bezig. De band wisselde weemoedige poprock af met strakke, licht-psychedelische grooves, allemaal gebracht alsof het geen enkele moeite kostte. Hoogtepunt was uiteraard ‘Fifteen floors’, dat zelfs in het Franglais van het meekwelende meisje naast ons onweerstaanbaar klonk. Invallen en scoren, noemen ze dat.
Degelijke afsluiter
Billy Corgan en zijn leger huurlingen mochten als grootste band de laatste festivalavond headlinen en besloten het publiek meteen op zijn wenken te bedienen met klassiekers als ‘Tonight, tonight’, ‘Disarm’ en ‘Ava adore’.
Ook een geslaagde cover van ‘Space oddity’ en een sterk ‘Pale horse’ konden op erg veel appreciatie rekenen, maar toen de band aan de nauwelijks van elkaar te onderscheiden nieuwe songs uit ‘Oceania’ begon, raakte de klad er snel in. Op het einde van het concert werd ons geduld nog beloond met een begeesterde versie van ‘Bullet with butterfly wings’, maar we moesten ons door net iets te veel donkergrijs gitaargeweld worstelen om echt voldaan te zijn.
Van autoritair leider naar ordinair volger
‘All bases covered’ is de titel van DJ Shadows tournee, en dat mag je behoorlijk letterlijk nemen: bass music lijkt het enige te zijn dat de legendarische samplekoning de laatste jaren bezig houdt. Daar zaten wij helaas niet op te wachten, aangezien je voor een overzicht van de meest populaire trap- en bassproducties van de voorbije maanden eender welke tent kon binnenstappen.
Uit ‘Endtroducing.....’, de plaat die een onmiskenbare invloed had op zowat alle elektronische instrumentale muziek die daarna verscheen, kregen we welgeteld één song: crowdpleaser ‘Organ donor’. Als afsluiter, dan nog. Too little, too late. Shadow had midden jaren negentig kilometers voorsprong op zijn concurrentie, vandaag wordt hij gelost door het peloton. Pijnlijk.
(eerder verschenen op www.cuttingedge.be )
Comments
Post a Comment