Lam door de hitte
Wij zochten – net als de niet zo talrijke andere aanwezigen - vooral verkoeling bij de kille '80s-synths van de Amerikaanse designer en producer Com Truise (de naam doet ons nog steeds giechelen), maar die opteerde voor een reeks lome beats die niet echt tot dansen uitnodigden.
Wie net als ons zat te wachten op Miami Vice-riedeltjes die uit krakkemikkige Casio’s werden geperst, was er aan voor de moeite. Truises retrofuturistische sound blijft interessant, maar de hitte leek op zowel artiest als publiek een verlammend effect te hebben. Jammer, want we weten zeker dat de maker van 'Galactic melt' meer in zijn mars heeft.
Kort maar krachtig
Rapper en producer Chuck Inglish, vooral bekend als één helft van hiphopduo The Cool Kids, moest het aanvankelijk met een beperkt publiek stellen, maar slaagde er (mede dankzij een flinke ruk aan de volumeknop – elke basdreun voelde als een aardschok) wel in nieuwsgierigen te lokken.
Inglish rapte zich met veel gemak door tracks van zijn nieuwe ep ‘Droptops’, maar het waren vooral de Cool Kidssongs die op herkenning konden rekenen. Een beetje jammer dat de emcee het na een dik halfuur voor bekeken hield en zijn dj de rest van het uur opvulde met hiphophits, want Inglish' stijl en flow waren hoogst onderhoudend.
Toekomstmuziek
De bevallige Britse liet haar dj met wat trapremixes volk naar de Boombox lokken, wat maar voor de helft lukte. Gabor een meer soulful versie van Azealia Banks of Angel Haze noemen is misschien wat kort door de bocht, zeker aangezien haar zang niet altijd even zuiver was en haar raps soms wat kracht ontbraken.
In de meer grimey tracks kwam ze beter uit de verf, maar af en toe hoorden wij ook in de smoothere songs echo’s van schoon volk als Ciara. Afsluiten deed Gabor met haar voorlopig meest in het oog springende wapenfeit: SBTRKT's ‘Pharaohs’. Nog veel ruimte voor verbetering, maar zeker interessant voor de toekomst!
Slaapmuziekjes
Het was duidelijk dat de meeste electronicaliefhebbers naar de ravissante Nina Kraviz waren getrokken, waardoor amper een handvol aanwezigen getuige was van een nogal saaie set van Darkstar in de Petite Maison. Het Britse electro/folkcombo werkte steeds volgens dezelfde formule (uiterst trage opbouw, laagje per laagje worden nieuwe elementen toegevoegd) en verraste dus hoegenaamd niet.
Het eeuwige geloop van zanger James Buttery’s stem ging ons zelfs zodanig op de zenuwen werken dat van de dromerige, feeërieke sfeer die hun meest recente album ‘News from nowhere’ kenmerkte, bitter weinig overbleef. Het scheelde dan ook niet veel of we waren als een blok in slaap gevallen. Teleurstellend.
Zowel muzikaal als visueel indrukwekkend
Je kent Fantastic Mr Fox wellicht vooral als het populaire kinderboek van de gevierde Roald Dahl, maar aan de overkant van het kanaal werkt een jonge, talentvolle producer en dj onder dezelfde naam gestaag aan een bloeiende carrière. Fox begon ooit met hiphopproducties, en die invloed valt nog steeds te horen in zijn geraffineerde, licht verwrongen housetunes.
Hoewel zijn producties bij voorkeur door de koptelefoon worden beluisterd, lukte het Fox hier vrij probleemloos om met een vrolijke set de aanwezigen aan het dansen te krijgen. Vooral nieuwe single ‘The trap’ en de songs uit de vorig jaar verschenen ep ‘San’en’ sloegen duidelijk aan. Daarnaast kregen we tijdens Fox’ show ook de meest indrukwekkende visuals van de Dourvierdaagse. Zeker in het oog te houden, dit goudhaantje van het Black Acre-label!
Danstempeltovenaar
Kieran Hebden van Four Tet werd onlangs door collega-producer Caribou geout als het brein achter de donkere postdubstep van Burial, maar ook muzikanten houden van een goeie grap. Niets van aan, dus. Maar: niet getreurd, want Four Tet toverde de Petite Maison om tot danstempel waar intelligente en complexe house de dienst uitmaakte.
Veel volk op de dansvloer dus, al werkte de set even goed als je uitgeteld op de vloer ging liggen en met gesloten ogen structuur probeerde te vinden in de gelaagde beats. Een echte top-dj zal hij wel nooit worden (soms dreigde een mix volledig in de soep te draaien), maar Four Tets passage op Dour deed ons alvast verlangen naar ’s mans nieuwe album ‘Beautiful rewind’, dat binnenkort in de winkels zou liggen.
Voor Karenn (het verbond tussen Britse technoproducers Blawan en Pariah) mocht het allemaal een flink stuk harder: ratelende drumpatronen en harde synthstabs joegen een golf van energie door het publiek en brachten een massa plakkerige lijven opnieuw in beweging.
Voor veel nuance was er geen plaats, maar daar treurde niemand om. De diepe bassen zinderden nog tot in ons muffe tentje na, wat van Karenn een memorabele afsluiter van onze tweede Dourdag maakte. Topset.
(eerder verschenen op www.cutingedge.be)
Comments
Post a Comment